آزادی، برابری، خواهر-برادری

بابت تاخیرم عذر می خواهم. راستش دوازدهم و سیزدهم فروردین ماه برای من یادآور تولد دو تا از بهترین دوستانم است: یله و تنسی. یکی شیرازی و دیگری ایرانی استرالیایی نشین. مطمئنم که اگر یله دوازدهم فروردین پنجاه و هشت حضور داشت به رفراندوم جمهوری اسلامی نه می گفت. اما حیف که یکسال دیرتر به دنیا آمد و آن روزها مثل او کم بودند: آزاد و رها و یله. اما شک ندارم که تنسی همیشه سیزدهم را دوست خواهد داشت، با طبیعتی که در آن موهایش را به باد بسپرد و با صدای گرم و ساز آرامش برای دوستان یک دل ترانه ای ساز کند. تولد هر دویتان مبارک و سال نو پر از آزادی و برابری و خواهر-برادری. و با امید.م.آ.