به حنا گفتم باید کاری کرد.
گفتم به نتیجه نرسیدن بهتر از کاری نکردن است.
قبول کرد و قرار شد دوباره شروع کنیم حتی اگر در پایان راه به جایی نرسیم.

گفت: توسعه پایدار در گرو حفظ محیط زیست است. گفتند: توسعه پایدار؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
شمارش معکوس برای پایان جنگل ابر

تنها اندکی زمان لازم است تا سرنوشت جنگل های ابر شاهرود مشخص شود . آیا مسئولان محیط زیست کشور اجازه خواهند داد که در دل یک جنگل کمیاب که میراثی طبیعی از نسلهای گذشته برای فرزندان این مرز و بوم است ، جاده ای ساخته شود که باعث تخریب آن شده و سالها بعد ، میلیاردها تومان صرف بازسازی و انتقال آن به خارج از جنگل شود تا از تخریب بیشتر ممانعت به عمل آید ؟ درست همانند بلایی که بر سر پارک ملی گلستان آمده است و همچنان در همان ابهام نگران کننده باقی است.
هشدار درباره تخريب ذخيره‌گاه‌هاي جنگلي پونه‌آرام و افراتخته

جنگل ابر...

قرار است که د ر جنگل ابر یک جاده کشیده شود. دوستی که همه می شناسیم از من خواست تا این خبر را به بقیه اطلاع دهم و کارهای رسانه ای انجام شود تا شاید پیش از آغاز کار بتوان از این اقدام جلوگیری کرد. من می توانم به تعدادی از دوستانم که در مطبوعات و خبرگزاری ها کار می کنند اطلاع رسانی کنم و شما.....

لینک خبر در روزنامه همشهری

گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی

گزارش شاهوار

گزارش تصویری از جنگل ابر

جنگل‌ ابر؛ يادگار عصر دايناسورها در خطر است


ساخت جاده، جنگل ابرشاهرود را تهديد مي کند


همزاد

همه اش در راهم . راه بیمارستان و خوابگاه و کلاس و دانشگاه و بعد نمیدانم انگار تمام وقت در راه مانده باشی و بعد هیچ کاری انجام نشده. همه به علت کمبود وقت نصفه و نیمه باقی مانده از درس دانشگاه تا کلاس های غیر دانشگاه. زن می گوید چه شد چرا یک دفعه مات ماندی و من نمی گویم همه در فکر کارهای هفته آینده ام و پیشنهادی که خودم دادم و عمل نکردم.
از خیابان کریمخان تا خوابگاه مسیر پنج دقیقه ای را یک و نیم ساعت در راه مانده ام و بعد راه و راه و راه.باید باز بروم دوباره راه و و مسیر و کفش هایی که دیگر تاب اینهمه راه را ندارند.



مراسم یادبود پروانه و داریوش فروهر


همزاد

هميشه نگران است وقتي با چشمان سياه درشتش نگاهت مي كند دائم چشمش به اين طرف و آن طرف مي رودباآن ناخنهاي هميشه كوتاهش كه به تازگي سعي در كمي بلندتر كردنشان دارد.
هميشه نگران است مي شود اين را در تماسهاي كوتاهش فهميد كه سلام نكرده مي رود!
زنگ مي زنم و مي گويد كه قرار است ساعت 11 عمل شود و دنبال مكان بيمارستان مي گردد.
زنگ مي زنم و مي گويد عمل ساعت 1 شروع شده و احتمالن تا 4يا 5 ساعت طول مي كشد.
دوست ديگرم كه مي دانم تهران است آمده مستقل شود جدا زندگي كند و به قول خودش درس بخواند.

اینجا زندان است و من زنی در میان زنانی كه دردهايشان مثال روشن نابرابري است
حنا

خوشحالم كه بالاخره مي توانم صفحه پست پاينده را باز كنم ،در سمنان سرعت اينترنت اصلن خوب نيست و يماند كه الانم ساعت حدود 12.5 شبهو باز هم هي!
انگار هيچ چيز خوب نيست
نمي دونم؟!(يله هميشه مي گفت خوب نيست كه اينقدر از اين كلمه استفاده مي كني)
همزاد خوب نيست و من نمي تونم كمكي كنم فكر مي كنم، همه چيز بهم ريخته است واقعن كسي خوشحال نيست انگار مي خواهيم وانمود كنيم كه خوبيم ولي واقعن اين طور نيست!
وقتي صفحه ميلم رو باز مي كنم ميلي ندارم، وقتي به وبلاگها سر مي زنم همش خبر دستگيري و در گيري ()وقتي تو كار خونه ام همش حرف فقر و بدبختيه و اشكهاي زن پر قدرتي كه به راحتي اخراج ميشه و بايد به مرخصيه اجباري بره و وقتي با همزاد حرف مي زنم مرتب مي گويد چيزي نيست و خوبم! و چاملي كه گاهي باهم راه مي رويم و از متنهاي كه هيچ وقت فهميده نمي شوند و اينكه خيلي خوبه كه يه نفر هست !!
اين شعر سهراب و خيلي دوست دارم و در اين دو،سه روزه چندين بار خوندم

پنجره اي در مرز شب و روز باز شد
و مرغ افسانه از آن بيرون پريد.
ميان بيداري و خواب
پرتاب شده بود.
بيراهه فضا را پيمود،
چرخي زد
و كنار مردابي به زمين نشست.
تپش هايش با مرداب آميخت.
مرداب كم كم زيبا شد.
گياهي در آن روييد،
گياهي تاريك و زيبا.
مرغ افسانه سينه خود را شكافت:
تهي درونش شبيه گياهي بود .
شكاف سينه اش را با پرها پوشاند.
وجودش تلخ شد:
خلوت شفافش كدر شده بود.
چرا آمد ؟
از روي زمين پر كشيد،
بيراهه اي را پيمود
و از پنجره اي به درون رفت.

مرد، آنجا بود.
انتظاري در رگ هايش صدا مي كرد.
مرغ افسانه از پنجره فرود آمد،
سينه او را شكافت
و به درون او رفت.
او از شكاف سينه اش نگريست:
درونش تاريك و زيبا شده بود.
و به روح خطا شباهت داشت.
شكاف سينه اش را با پيراهن خود پوشاند،
در فضا به پرواز آمد
و اتاق را در روشني اضظراب تنها گذاشت.

مرغ افسانه بر بام گمشده اي نشسته بود.
وزشي بر تار و پودش گذشت:
گياهي در خلوت درونش روييد،
از شكاف سينه اش سر بيرون گشيد
و برگ هايش را در ته آسمان گم كرد.
زندگي اش در رگ هاي گياه بالا مي رفت.
اوجي صدايش مي زد.
گياه از شكاف سينه اش به درون رفت
و مرغ افسانه شكاف را با پرها پوشاند.
بال هايش را گشود
و خود را به بيراهه فضا سپرد.

گنبدي زير نگاهش جان گرفت.
چرخي زد
و از در معبد به درون رفت.
فضا با روشني بيرنگي پر بود.
برابر محراب
و همي نوسان يافت:
از همه لحظه هاي زندگي اش محرابي گذشته بود
و همه روياهايش در محرابي خاموش شده بود.
خودش را در مرز يك رويا ديد.
به خاك افتاد.
لحظه اي در فراموشي ريخت.
سر برداشت:
محراب زيبا شده بود.
پرتويي در مرمر محراب ديد
تاريك و زيبا.
ناشناسي خود را آشفته ديد.
چرا آمد؟
بال هايش را گشود
و محراب را در خاموشي معبد رها كرد.

زن در جاده اي مي رفت.
پيامي در سر راهش بود:
مرغي بر فراز سرش فرود آمد.
زن ميان دو رويا عريان شد.
مرغ افسانه سينه او را شكافت
و به درون رفت.
زن در فضا به پرواز آمد.

مرد در اتاقش بود.
انتظاري در رگ هايش صدا مي كرد
و چشمانش از دهليز يك رويا بيرون مي خزيد.
زني از پنجره فرود آمد
تاريك و زيبا.
به روح خطا شباهت داشت.
مرد به چشمانش نگريست:
همه خواب هايش در ته آنها جا مانده بود.
مرغ افسانه از شكاف سينه زن بيرون پريد
و نگاهش به سايه آنها افتاد.
گفتي سياه پرده توري بود
كه روي وجودش افتاده بود.
چرا آمد؟
بال هايش را گشود
و اتاق را در بهت يك رويا گم كرد.

مرد تنها بود.
تصويري به ديوار اتاقش مي كشيد.
وجودش ميان آغاز و انجامي در نوسان بود.
وزشي نا پيدا مي گذشت:
تصوير كم كم زيبا ميشد
و بر نوسان دردناكي پايان مي داد.
مرغ افسانه آمده بود.
اتاق را خالي ديد.
و خودش را در جاي ديگر يافت.
آيا تصوير
دامي نبود
كه همه زندگي مرغ افسانه در آن افتاده بود؟
چرا آمد؟
بال هايش را گشود
و اتاق را در خنده تصوير از ياد برد.

مرد در بستر خود خوابيده بود.
وجودش به مردابي شباهت داشت.
درختي در چشمانش روييده بود
و شاخ و برگش فضا را پر مي كرد.
رگ هاي درخت
از زندگي گمشده اي پر بود.
بر شاخ درخت
مرغ افسانه نشسته بود.
از شكاف سينه اش به درون نگريست:
تهي درونش شبيه درختي بود.
شكاف سينه اش را با پرها پوشاند،
بال هايش را گشود
و شاخه را در ناشناسي فضا تنها گذاشت.

درختي ميان دو لحظه مي پژمرد.
اتاقي با آستانه خود مي رسيد.
مرغي به بيراهه فضا را مي پيمود.
و پنجره اي در مرز شب و روز گم شده بود

مرغ افسانه -هشت كتاب

حنا

گفت اضطراب....

گفتم این هراس این اضطراب که دچارش شده ام.
گفتم فردا قرار است ساعت 11 عمل کند و قرار است دختر 12 ساله اش پشت اتاق عمل منتظر مادرش بماند.
گفت صمیمی بودید؟ نزدیک؟ نمی دانم چه باید جواب بدهم. گفتم نبودیم اما این در این اضطراب تاثیری ندارد.
گفتم همه زندگی یک آدم می شود محاسبه و اینکه از کجا می شود چقدر درآورد و بعد حالا زندگی خودش می شود دستخوش محاسبه دکتر و وزن غده ای که قرار است از سرش دربیاورند.
تلفن می زنم و می گویم نگران نباش. می گویم فردا می آیم و مراقب دختر می مانم.
همه مضطربیم. همه در یک اضطراب که فردا چه می شود و گفت سلامتی. گفت سلامتی از همه چیز بهتر است. گفتم بودن و سالم بودن خوب است حتی اگر دور باشد مثل یله که نزدیک نیست اما هست و همین است که خوب است.
گفت مضطرب است و از دلایلش گفت. گفتم همین که آدم بتواند به یکی بگوید مضطرب است باز انگار حجم اضطراب کاهش پیدا می کند.
فردا همه چیز معلوم می شود و با اینکه امیدواری زیادی است باز همان ذره کم ناامیدی کافی است که لبخندت بیشتر تلخ باشد، دور از رگه ای از شادی.


فراموش کردم که بنویسم مریم حسین خواه از فعالین جنبش زنان هم باداشت شد. عکس و گزارشاتش را کسوف نمی دانم کامل اما توضیح داده است.


همزاد

همین جور که درباره حکومت و حکومت مداری و تحول مفهوم حکومت در نظریه های روابط بین الملل جستجو می کنم درباره مکرمه، زنی که در 60 سالگی نقاشی را شروع کرد و توانست توجه جهان را به نقاشی هایش جلب کند می خوانم.از نقش شوهر در زندگیش، از دختری 14 ساله که به ازدواج مردی پنجاه و چند ساله در آمده و از خانه ای پر از نقش و روستایی همانند خانه. زهرا از زنان روستا می گوید:"وقتی شروع کرد به نقاشی همه مان مسخره اش می کردیم، می گفتیم نقاشی مال بچه هاست نه یک پیرزن خداشناس که ۷۰ سال از عمرش می گذرد. روزهای اول با آب تمشک نقاشی می کرد. اما کم کم که در تلویزیون نشانش دادند و هنرمندان بزرگی از تهران به دیدنش آمدند و کارهایش را به تهران بردند، فهمیدیم او زن بزرگی است. اما خیلی مهلت پیدا نکردیم، خدا زود او را از ما گرفت. من هم نقاش نیستم اما امروز به یاد او نقاشی می کنم."
گفتم همیشه سخت است. اول بودن همیشه باعث می شود همه نقدها متوجه تو شود اما نتیجه ای که دارد این است که تو اولین نفر بودی که توانستی به چیزی که دیگران دست نیافتند دست پیدا کنی.

همزاد

انگار که همه اش خواننده باشی.
به وبلاگ ها سر می زنم و خبر از اینکه در ایران چه خبر است.
پرستو از حضور نیروهای اطلاعات و یک احضار غیر رسمی نوشته است.فاطمه از لایحه حمایت از خانواده و واکنش زنان مجلس نسبت به لایحه، آمنه از امیدواری نسبت به جنبش زنان و آراز به تجمع دانشگاه شاهرود و اصفهان لینک داده است.به همه اینها اضافه کنم دیدن کلیپ دلارام علی من خبری ندارم جز اینکه دیروز روز جهانی حمایت از بیماران دیابتی بود ودادستان کل کشور در همایشی که من به ناچار در آن حاضر بودم ریشه مشکل دیابت را در جامعه ایران تغذیه غیراسلامی عنوان کرد .

فراموش کردم از پیام کوتاه دوستی بنویسم درباره زندگی در میانه خواندن از رژیم های بین المللی

می بایست تا زندگی را لغت به لغت فراگیرم
راست از آنگونه که
لغت به لغت ازیادش می برند.

(Paul Eluard)
همزاد

از صبح یعنی نه از دیشب اصلا خوب نبودم.اصلا از دیشب هم نبود چند وقتی می شد که اوضاع خوب پیش نمی رفت و پیش نمی رود. گفتم یک وقتی سعی می کنی یک چیزهایی را کنار بزنی، یک چیزهایی را ندید بگیری ولی بعد همه با هم جمع می شود و نمی فهمی داستان این دلتنگی مداوم چیست. به وبلاگ دوستانم سعی می کنم سری بزنم که همگی فیلتر شده اند و از آن طرف فیلترشکن ها هم فیلتر شده اند. می ماند سایت های فیلتر نشده. تنها خبرها از تجمع دانشگاه اصفهان است و حاشیه های سخنرانی احمدی نژاد در دانشگاه علم و صنعت و بعد دوباره بسته گی و بن بست و تحمل همه چیزهایی که گاه سخت می شود.

همزاد

لحظه های خوش و ناخوش

گفت شرایط که سخت می شود نوشته جان بیشتری می گیرد . این روزها کمی خسته ام. خسته و عصبی از شرایطی که هست با اینهمه تلاشم این است که شادتر باشم. درس ها و پایان نامه و مشکل کار و قول هایی که عملی نمی شود و باز سعی و تلاش برای اینکه آدم به روی خودش نیاورد که دارد سخت می گذرد. اما در کنار اینهمه سختی چیزها دیگری هم بود: لطف نوبادی برای تعمیر کامپیوترم و کلی برنامه که لازم داشتم وبرایم ریخته بود ، تلفن های مکرر و همیشه حنا و جویای احوال شدنش و لطف مداومش ، آمدن تنسی به تهران و ماندنش برای همیشه . دیدن پن و خواهرش و مهمان پن شدن برای چای و کیک که بایستی اشاره کرد نیمی از کیک من را خودش و م.آ می خورند+ اینکه از سهم خودشان چیزی به من نمی رسد و شنیدن صدای یله از دور که هیجان زده می شوم و نمی دانم چه می گویم و بعد در اتاق همه خنده است و تعجب هم اتاقی ها.
خوب است که اشاره کردی از شادیها هم بنویسیم وقتی به وقایع خوش می رسیم می بینیم که بایستی برای تحمل لحظه های ناخوشایند، لحظه های خوشایند را فراموش نکرد.

متوقف شدن حكم دلآرام علي



همزاد

مي گويم چقدر از خودم بنويسم خبرها را مي گويم ،خبرها را مي گويد و مي گويد چرا لينك نمي دهي و مي گويم بلد نيستم .
زنگ مي زنم و مي پرسم چطور مي توانم لينك بدهم...
صفحات وب را ورق مي زنم انگار هيچ چيز خوبي نيست
1آرمان صداقتی، بهنام سپهرمند و مازیار سمیعی شب گذشته از زندان آزاد شدند
قتل یا خودکشی، مهرانگیز کار
آخرودر وبلاگ عباس معروفي و شعري كه به نظرم مناسب اين اوضاع و احوال مي آيد

ني لبك خريده ام
نمي دانم باهاش چكار كنم!
يك قلم درشت هم دارم،
با كلي خرت و پرت ديگر.
يك گلوله نخ كاموا هم دارم
نمي دانم باهاش چكار كنم!

شب ها در پارك راه مي روم
وبه عكس ماه در آب-اگر باشد -
سلام مي كنم.
تاريكي از سوت مي ترسد.
سوت مي زنم و خوشبختم.

-تكرار خوشبختي- عباس معروفي

حنا

هرچه تلاش می کنم سایت ها درست باز نمی شود. کامپیوتر خوابگاه پر از ویروس است ، خبرها همه حول و حوش حکم زندان دلارام علی و موج جدید دستگیری های دانشگاه پلی تکنیک است.مطلب نوشین احمدی خراسانی در رابطه با دلارام و بازداشت علی نیکوبستی. جزئیات تازه از شکنجه دانشجویان و بعد اخباری در رابطه بااینکه باید با مقاومت بیشتر طرح امنیت اجتماعی اجرا گردد و و در این اوضاع جالب است تیتر امروز روزنامه اعتماد ملی: اطلاع موثق دارم مردم دنیا خسته اند.

روشنفکری امروز و دیروز

مرد راه می رود و از روشنفکری حرف می زند و تفاوت تیپ روشنفکری امروز و دیروز و نقدهایی که به روشنفکری امروز دارد.
در ذهن مرد روشنفکری با مبارزه همراه است و قهرمانی و ایستادگی و نه گفتن.
در ذهن من خون جریان دارد و زندگی و چیزی شبیه اصلاح.
می گوید مرا به ناچار وارد بحث شده ام و بایستی توضیح دهم که تعریف من از جریان روشنفکری چیست. در باب زوال و انحطاط می گوید و در نقد کتاب های دکتر طباطبایی.
به حرفهایش گوش می کنم و او گوش می کند و نهایتا شاید بی آنکه هر کدام راضی باشیم در برخی مواضع یکدیگر را تصدیق می کنیم او در رابطه با هزینه های انقلاب ومن در باب جسارتی که در ما نیست. کلاس با خسته نباشید تمام می شود و استاد می رود و گمان می کنم شاید آنقدر جسارت دارد که انتقاد کند و هزینه دهد و باز در نهایت اقرار کند که یکی از همان هاست و به اشتباه دگر تعریف شده است.



همزاد

بیست و هشت ماه زندان برای فعال جنبش زنانBBC

حکم حبس و شلاق دلارام علی تایید شد، دایره اجرای احکام وی را برای اجرای حکم فراخواند، اميرکبير

شاهرودي مي تواند حکم را متوقف کند

شيرين عبادي موکل دلارام علي درگفت و‏‎ ‎گو‎ ‎با روز: - دوشنبه 14 آبان 1386 [2007.11.05]

nobody

سیزده آبان، تجمع و ....

باز مثل همیشه با همان اضطراب فرصت کم برای نوشتن.مثل همیشه فقط لینک دادن به اتفاقات امروز . از تجمع دانشکده مدیریت دانشگاه تهران به مناسبت 13 آبان و حکم حبس و شلاق برای دلارام علی. هم دانشکده ای سابق.و گزارش اعتماد ملی در باب تردیدها درباره تسخیر سفارت آمریکا .

همزاد

سكوت يا بي سخني

حرفی نیست، سخنی نیست، هر چه هست نقد گذشته، انگشتهای به سوی هم نشانه رفته، نقد و نقد و نقد. بی هیچ سخنی اما، حرفی نیست، سخنی نیست، عجب اینکه عجیب هم نیست این بی سخنی! سخنها گفته شده و حرفها زده شده، همگی گفته اند آنچه گفتنی بود. سکوتی نیست! سکوت در برابر حرفهای نگفته معنا دارد و جایز نیست، اما وقتی که حرفی برای شکستن سکوت نیست.....! یکی در نقد رای دادن دیگری که اگر رای نمیدادید چنین می شد، دیگری در رد رای ندادن این یکی که اگر رای میدادید چنان میشد، یکی مدح سکوت میگوید و دیگری بیداد شکستن سکوت سر میدهد، اما باز هم سخنی نیست. سخنها همه گفته شد و در گل نشست و به لجن کشیده شد سخنگو، لجن هم بالا آمده تا بیخ خرمان! هر سخنی و حرفی لجن را بالاتر میاورد تا بستن حنجره و سوراخ دماغ و گوشمان حتی، که صدای تنفسی هم نباشد اگر صدای همصدایی نیست برایشان! همه گیج و گم در انتظار جنبنده ای که نیست مگر طوفان مرگ که شاید فرود آید و از زجرمان خلاصی دهد. نابودی و مرگ درمانی باشد شاید در این بی جنبندگی، شاید که مرگ سخن بگوید با همه مان و با آنانکه سخن زندگی و آزادی را نشنیدند. در انتظار آتش و خون شاید.

- "ترانه ی ناسروده"
ترانه ای که نخواهم سرود من هرگز، خفته است روی لبانم.
ترانه ای که نخواهم سرود من هرگز.
بالای پیچک کرم شب تابی بود و ماه نیش میزد با نور خود بر آب.
چنین شد پس که من دیدم به رویا
ترانه ای را که نخواهم سرود من هرگز.
ترانه ای پر از لب ها و راه های دور دست،
ترانه ی ساعات گمشده در سایه های تار،
ترانه ی ستاره های زنده بر روز جاودان.
(شعر از: فدریکو گارسیا لورکا)


nobody

اين هم تغييراتي كه گفته بودم توي وبلاگ ايجاد ميشه. اميدوارم به خاطر عكسهايي كه گذاشتم سمت چپ وبلاگ براي ديدن صفحه مشكلي نداشته باشيد. اگر مشكلي يا نظري داشتيد حتما بهم بگيد. ميخوام بدونم با اين شكل جديد موافقيد يا نه و اينكه اصلا اين كار جالب هست يا نه.
nobody