الان آهنگی را گوش می‌کنم که هنگام نوشتن پاینده سالها پیش گوش میدادم. پاینده هنوز همان پاینده است؟
پاینده یی که می‌خواست پاینده گی مرا به خودمان نشان بده؟ پایند نارنجی که گرم و به رنگ خورشید بود؟ این روزها آیا پایند همان پایند قدیم است؟ کورماز هنوز پاینده می‌خواند؟ قیصر و مات و تنسی شاد هستند؟ آیا دوباره چاملی را شاد و خندان خواهیم دید؟ هاپو و همزاد در چه حال هستند؟ نوبادی در چه مرحله یی از زندگی‌ است؟ از حنا خبری هست هنوز؟
پاینده به من شخصیت داد. پاینده بخشی شد از زندگی‌. خاطره یی پاک و معصومانه و تکرار نشدنی‌.
۱۰ سال از ورود به دانشگاه گذشت و پنج سال از شروع این وبلاگ.
کاش روزی برای ۱ لحظه هم که شده خاطرات خوب تکرار شوند حتا در خواب.

یله