چهارشنبه، تیر ۲۰، ۱۳۸۶

همين جور که دارم دنبال منبع برای تحقيق های اين ترم می گردم به وبلاگ های ديگر هم سر می زنم. امروز وبلاگ پيام يزدانجو. يه مطلب درباره باتای و يوسا. مطلب جالبيه .

در آخر نويسنده مقاله اشاره می کند که:


نويسندگاني چون يوسا و باتاي استاد دريدن آن حجاب‌هايي هستند كه انسان و جامعه در برابر جنسيت و خشونت مي‌گيرند تا عناصر برسازنده‌ي خود را پنهان كنند. اين دو نشان مي‌دهند كه تنها با رو در رو شدني دردناك و تروماتيك با اين عناصر برسازنده است كه مي‌توان راهي براي رهايي از زخم‌ يافت، نه با پنهان كردن اين زخم

هیچ نظری موجود نیست: