ز زخمِ قلبِ «آبائی»
دختران ِ دشت!دختران ِ انتظار!دختران ِ اميد ِ تنگ در دشت ِ بي‌کران،و آرزوهای بي‌کران در خُلق‌های تنگ!دختران ِ خيال ِ آلاچيق ِ نو در آلاچيق‌هايي که صد سال! ــ
از زره ِ جامه‌تان اگر بشکوفيدباد ِ ديوانهيال ِ بلند ِ اسب ِ تمنا راآشفته کرد خواهد...
□ دختران ِ رود ِ گِل‌آلود!دختران ِ هزار ستون ِ شعله به تاق ِ بلند ِ دود!دختران ِ عشق‌های دور روز ِ سکوت و کار شب‌های خسته‌گي!دختران ِ روز بي‌خسته‌گي دويدن، شب سرشکسته‌گي! ــ
در باغ ِ راز و خلوت ِ مرد ِ کدام عشق ــدر رقص ِ راهبانه‌ی شکرانه‌ی کدام آتش‌زدای کامبازوان ِ فواره‌يي ِتان را خواهيد برفراشت؟
□
افسوس!موها، نگاه‌ها به‌عبثعطر ِ لغات ِ شاعر را تاريک مي‌کنند.
دختران ِ رفت‌وآمد در دشت ِ مه‌زده!دختران ِ شرم شبنم افتاده‌گي رمه! ــ
از زخم ِ قلب ِ آبائيدر سينه‌ی کدام ِ شما خون چکيده است؟پستان ِتان، کدام ِ شماگُل داده در بهار ِ بلوغ‌اش؟لب‌های‌تان کدام ِ شمالب‌های‌تان کدام ــ بگوييد! ــدر کام ِ او شکفته، نهان، عطر ِ بوسه‌یي؟
شب‌های تار ِ نم‌نم ِ باران ــ که نيست کار ــاکنون کدام‌يک ز شمابيدار مي‌مانيددر بستر ِ خشونت ِ نوميديدر بستر ِ فشرده‌ی دل‌تنگيدر بستر ِ تفکر ِ پُردرد ِ راز ِتانتا ياد ِ آن ــ که خشم و جسارت بود ــ بدرخشاندتا ديرگاه، شعله‌ی آتش رادر چشم ِ باز ِتان؟
□
بين ِ شما کدام ــ بگوييد! ــبين ِ شما کدامصيقل مي‌دهيد سلاح ِ آبائي رابرای روز ِ انتقام؟
۱۳۳۰ ترکمن‌صحرا ـ اوبه‌ی سفلي
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر