پنجشنبه، دی ۰۲، ۱۳۸۹

رسم

یک موسیقی تند می گذارم به همه کارهایم رسیده ام و خانه هم خالی است .
یک موسیقی تند می گذارم و سایت ها را مرور می کنم. نوشته ها را، متن ها و جوابیه ها را و....
متنی را غیرعمد بدون نام نوشته ام و حالا اینهمه ماجرا، یکی می گوید تحرکات، اسمش را هر چه می خواهند می شود گذاشت.
به کارهایم که برسم می ماند مراسمی که برای خودم به پا می کنم. سنتی در خانه ای قدیمی که فقط به اینجا می آید. تمام کنم این نوشته را.
خوب است که چاملی اعتصاب غذا نیست. خوب است که حالش خوب است و حالا باید کاری کرد برای فرصت هایش در آنجا و امید داشت به بازآمدنش ،بازآمدن او و مصطفا تا بخندیم به زمین و آسمان و شهری که ما را نادیده می گیرد.

همزاد

هیچ نظری موجود نیست: