در شرايط ايده آل اقتداراخلاقي و حكومت قانون براي استقرار آرامش و ثبات در جامعه كفايت مي كند و از زور فقط به طور پراكنده و به ندرت استفاده مي شود .هدف تروريسم صرفا از ميان بردن مخالفان سياسي نيست ، بلكه وحشت زده كردن مردم است .در چنين شرايطي ، هيچ توجيه روشني براي اينكه چه كسي قرباني بالقوه است وجود ندارد ، وحشت زاييده همين غير قابل پيش بيني بودن شرايط است . اگرچه برخي قربانيان بالقوه پيشاپيش مي دانند كه جزوه اهداف احتمالي تروريسم دولتي هستند اما بسيارند كسان ديگري كه چنين شرايطي ندارند و با اين وجود هدف اعمال تروريستي قرار مي گيرند.هيچ قاعده اي وجود ندارد. براي هيچ كس روشن نيست كه خط قرمز كجاست . سر كوب اينچنين به مرور گسترش يافته و افراد بيشتري را هدف قرار مي دهد.حكومت دائما تعريف خود را از براندازي و خرابكاري سياسي عوض مي كند تا افراد بيشتري را جزواهداف بالقوه قرار دهد.اگر چه تروريسم دولتي با اقدام عليه مخالفان يا مقامات رسمي مخالف مي انگارند آغاز مي شود ، اما پس از استقرار يك دستگاه امنيتي پيشرفته به مرور از محدوده مخالفان فراتر مي رود ، تا جائيكه نهايتا به روي كارگزاران خود آناني كه زيادي مي دانند و مي توانند در مورد آنچه روي داده شهادت بدهند نيز خنجر مي كشد.
هدف تروريسم دولتي چيست ؟
هدف اعلام شدهيك حركت تروريستي از اين نوع از ميان بردن افرادي است كه به عنوان دشمن تعريف شده اند و يا افرادي " تروريست " كه به دليلي " ناخالص " يا " غير قابل قبول "هستند .اما چرا حكومتي تصميم به از از ميان بردن شهروندان خود بگيرد؟ پاسخ بديهي اين است كه حكومت با بر خورداري از رضايت بخشي از جمعيت سعي مي كند تا جامعه را بر اساس الگوي مورد نظر خود باز سازد و لذا شروع به مهندسي اجتماعي يا پاكسازي قومي مي كند. از آنجا كه افراد "ناخالص " را نمي توان به آساني شناسايي كرد ، تروريسم وسيله اي براي مهندسي اجتماعي تلقي مي شود . تعريف " خالص " و " ناخالص " نيز در چنين شرايطي كاملا ايدئولوژيك است .
طراحي تروريسم دولتي:
تروريست دولتي يك اتفاق تصادفي نيست ز، نه حتي در آخرين و پيشرفته ترين مراحل خود كه اهدافش را به صورت تصادفي انتخاب مي كند . براي به راه انداختن تروريست دولتي ، تروريستهاي بالقوه بايدسازمان دهي بسيار خوبي داشته باشند ، روشهاي شكنجه را آموخته باشند ، تكنولوژي شكنجه را بدست آورده باشند و بالاخره سيستمهاي ارتباطي و حمل و نقل موثري طراحي كرده باشند . علاوه بر اينها اعتقاد به درستي كار در ميان اعضا بايد انچنان قوي باشد كه وفاداري وفرمانبري آنها را تضمين كند . به طور خلاصه ، هماهنگي و برنامه ريزي پيشاپيش بسياري مورد نياز است و اين همه وقت بسيار و قابليت هاي سازماني بالا مي طلبد.
"ترور به نام خدا " پاتريشيا مارچك

همزاد فروغ