ما را توانايي خود نگريستن نيست، چون " خود" ما فاقد بينش خود نگر است .به عبارت ديگر؛ ما را توانايي خود " نگري" نيست ، چون ما را توانايي " خود " نگري نيست .در اينجا به وضوح دايره اي ديده مي شود ...خارج شدن از اين دايره ايجاب مي كندكه بينش خود نگردر خارج آن گذاشته شود. اما اين بينش بر " خود"ي ديگر استوار است
نمي تواند " خود " ما را بشناسد. يا فقط مي تواند جنبه اي و پاره اي از آن را بشناسد و از اين رو ممكن است در روند شناسايي خو دو پاره شود و دست آخر مخلوطي شود بي انتظام. مي توان گفت به رغم گرفتن بينش اوليه از خارج دايره ،در دايره باقي بمانيم و مدام آن را چرخ زنيم.
محمد رضا نيكفر، " در ضرورت تهافت ديگر " مجله نگاه نو ، شماره 25 تهران ص 131
همزاد فروغ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر