بالاخره با هر مشقتی که هست بلاگر را باز می کنم.نمی دانم این روزها خیلی سخت باز می شود و در این فاصله که باز شود به وبلاگ های دیگر سری می زنم.این روزها درگیر موضوع پایان نامه ام شده ام . امنیت، فمینیسم ، روابط بین الملل، یعنی از دیدگاه فمینیستی بیاییم و تعریفی از امنیت در روابط بین الملل ارائه دهیم. سختی کار بیشتر این است که در این زمینه هیچ کاری در ایران انجام نشده و فقط دکتر مشیرزاده یک دید کلی از اندیشه فمینیستی ارائه داده است.شاید این هفته دوباره بروم ملاقاتش و اطلاعات بیشتری بگیرم.مثل همیشه به وبلاگ دکتر کاشی سری می زنم یعنی از وقتی که برای اولین بار در دانشگاه علامه سراغش رفتم و خیلی برایم وقت گذاشت و محبت کرد و به حرف هایم گوش داد مشتاق شده ام که راجع بهش بیشتر بدانم.درباره سریال های ماه رمضان در تلویزیون نوشته است و باج دهی تلویزیون به مخاطب ونتیجه ای که از این باج دهی حاصل می شود. چیزی که برایم در وبلاگش جالب توجه است توجه زیاد به اموری است که ما خیلی ساده از سر آن می گذریم ، دکتر تاجیک هم در کلاس بسیار از این مثال ها یاد می کند و من با نفی تلویزیون دیدن گاهی دور می مانم از اینکه بدانم حتی همه مردمی که می شناسم چه می بینند و بر میبنای این دیدن چه فکر . شاید باید بیشتر ببینیم. بیشتر بشنویم و به جای اینهمه دوری کمی نزدیکتر و ساده تر حرف بزنیم.


همزاد