چند نفر بودند و همه هم دانشجویان دانشگاه تهران.
تعجب برانگیز است که چند نفر از یک منطقه در یک اتوبوس در یک ساعت باشند و همه هم در یک دانشگاه ، آنهم دانشگاه تهران به عنوان بهترین دانشگاه های ایران.
خوب که نگاه کنی بهتر می بینی این سیاستگذاری سهیمه ای دانشگاه های امسال و سهم شهرهای کشور و تاسف برای چه کسی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
دختر گفت در کلاس ما تنها یک شهرستانی وجود دارد، آنهم یکی با رتبه 200 شیراز که نتوانست نه شریف، نه امیرکبیر یا تهران قبول شود و حالا من به لطف این سهمیه بندی اینجایم و او به لطف همین سهمیه بندی کنار من، یادم است روزگار دانشجویی خودم که از 35 نفر کلاس 30 نفر شهرستانی بودیم و حالا دوباره در ارشد از بین 10 نفر 2 نفر تهرانی با همه کلاس های کنکور و ما همه در خانه ها و اتاق های ...
وقتی در امکانات برابری نیست و تو چیزی نمی گویی بی انصافی است که یکی تو را تنها تو را به خاطر شهر دیگری بودن از تحصیل محروم کند آنهم در بهترین دانشگاه کشور و بعد ریشخندت کند به خاطر ...
نه این دیگر خیلی بی انصافی است، اتوبوس به انقلاب می رسد، جمعیت پیاده می شود، اتوبوس خالی می شود، در برگه های انتخاب رشته نوشته شده خوابگاه نمی دهیم، خانه به مجرد نمی دهیم، خانه مفتی نمی دهیم، خوابگاه رایگان نمی دهیم، می توانی بروی ، هر جا که خواستی این را نگهبان خوابگاهمان می گوید تا فیش پول خوابگاه را نیاورده ای، به که باید گفت، این دیگر بی انصافی است که به حراست کشیده شوی برای 15 هزار تومان پول خوابگاه.
همزاد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر