این بار اصرار دارم که بنویسم؛ خواستم از یادداشت های چند هفته قبلم بنویسم که به دلیل شرایط حاکم بر خودمان منصرف شدم.
حدود یک هفته است که کسی در وبلاگ چیزی ننوشته!
من هم این بار فقط به این دلیل نوشتم! به نظرم وبلاگ به روز، یک جور نمایش زندگی در این دنیای فاصله ها است.
خب، از روزمرگی ات بنویس!
پاینده ایران
یله
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر