همین بیرون آمدن و دیدن باران که حالا نه تند اما ریز می بارد می تواند خوشایند باشد.
همین برگ ها که زرد و سرخ و خیس از باران منظره پیش پای تو می شوند بی آنکه خبری از آب دهان و بینی مردمان باشد و اگر هم باشدزیر برگ ها لااقل به چشم نمی آیند.
می بینی می توان گاه در پس منظره های قشنگ به زشتی هایی اشاره کرد که در زیر این زیبایی پنهان شده اند، لایه زیرین گرچه دیده نمی شود اما انکار کردنش تنها اسبابی است برای آسایش ولی فردا که باز باران نیاید را چه کنیم.
همزاد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر