پیام می فرستد که حافظه ها ضعیف شده
حافظه ما اما باید خوب کار کند...
رای اولی های 76 ما بودیم..
رای دادیم و باور داشتیم به فردای بهتر و آزادتر.
خندیدیم و دویدیم و نقد کردیم و گلایه کردیم و باز اما بر همان قرار بودیم و باز رای دادیم تا سال قبل...
شناسنامه هایمان را گرفته اند... شناسنامه من در کنار رای من است، نمی دانم که کجاست! هر نامه ای گرفتم اما نه بازپرس و نه قاضی و....به ما پس ندادند.
مرور می کنیم خاطره آن روزها را با حسرتی همراه با امید به فردایی که در دستان ماست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر