جمعه، دی ۳۰، ۱۳۸۴

چقدر خوب كه آدم بتواند فراموش كند .
شايداين گذر زمان است كه اهميت موضوعات را برايش كم رنگ تر مي كند . شايد ؟!
مي دانم كه هر بار كه به زمين مي خورم بر مي خيزم ، اگر بلند نشوم چه كنم ،اما انگار تمام زندگي من در اين دور_ تكرار مي گذرد ، به قول برادرم اينم براي خودش يك جور زندگي ست !
وقتي بر مي گردم و به خودم نگاه مي كنم مي بينم ابعاد دروني ام كاملا متضاد و ناهمگون است و اين باعث سر در گمي ام مي شود .

حنا

هیچ نظری موجود نیست: