1. اول، سلام. سال 84 رو به پايان است. هميشه فكر مي كنم زنده‌گي يك توزيع تصادفي ِ بدون حافظه است. اين را دوستان رياضي دان بيشتر مي فهمند. تابع تصادفي بدون حافظه در رخداده‌گي امر جديد ربطي به آن چه گذشته پيدا نمي كند و زمان در آن نقش محوري دارد. چيزي كه قرار است رخ دهد رغم همه ي پيش بيني ها و آماده گي هاي ما، هم واره فراسوي ماست و شگفت ناك آن كه يك قدم جلوتر از ما. در سالي كه گذشت خيلي درس خواندم، حدود 8 ماه و تقريبن صبح تا شب. اما آزمون خوبي را تجربه نكردم. باور كنيد نمي دانم چه مي شود. اين در مورد همه ي امور است از سياست گرفته تا شخصي ترين انتخاب هاي زنده گي ام. نوشته ي نوبادي در زير گوياترين نوشته در مورد رخ‌داد امر غيرمنتظره است. تا هر چه پيش آيد.
2. بالاخره اكبر گنجي آزاد شد. همه خوشحال شديم. اما چه قدر از دوستانمان خبر داريم؟ از كجا كه همين نزديكي يك گنجي ِ گم نام كه نه حمايت اپوزيسيون داخلي را دارد و نه شرق عكسش را در صفحه ي اول چاپ مي كند نيست؟ نه دوستان، باز نمي خواهم مثل قديم آيه ي ياس وبلاگ باشم فقط مي خواستم اشاره اي باشد براي آنان كه منظورم را مي گيرند، فاعتبرو يا اولي الابصار.
3. آريادنه را به دلايل شخصي حذف كردم، خودم هم خيلي ناراحت بودم و چون به دليل كرم‌هاي شخصي نمي توانستم ننويسم باز راه انداختمش. اين بار با اين آدرس:www.ariadne1.persianblog.com. جز دو سه نفر كسي نمي شناخت كه لاجرم يك ناشناس آشنا آمد و اسمم را رو كرد. بگذريم. مي خواستم آن را هم حذف كنم كه نكردم. در هر صورت آن جا مي نويسم- خيلي كم- و باز هم شرمنده ي همه ي دوستان هستم به خاطر اين كم كاري ِ چند ماهه. اميدوارم به اين رفيق نارفيق خرده نگيريد كه چرا حالا كه سرت خلوت است برگشته اي؟ انتقادهاي شما را قبول دارم و به ضعف شخصيتي خودم مربوط مي دانم و قول مي دهم در رفعشان بكوشم
ادامه ي مطلب
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر