جمعه، مهر ۲۲، ۱۳۸۴

حدود 170 روز از اولین روزی که در این وبلاگ نوشتیم، می‌گذرد. تاکنون 178 مطلب نیز در این محیط قرار داده‌ایم. آمار قابل توجه و جالبی است. به عبارتی، هر روز تقریبا یک مطلب در وبلاگ نوشته شده است و این به نظرم خوشایند است. هر چند حدود 10 نفر در این وبلاگ قلم می‌زنند، اما اینکه تقریبا هر روز می‌توان با یک مطلب جدید مواجه شد، نشانگر پویایی این وبلاگ است.

اگر از کارکردهای عام وبلاگ‌ها و وب‌سایت‌ها‌ی وبلاگی سخنی نگوییم، کارکرد این وبلاگ تمایزی اساسی با دیگر وبلاگ‌ها دارد. تصور گشت و گذار در دنیای اینترنت بدون وجود وبلاگی که دوستانمان از مکان‌های مختلف از روحیات و دغدغه‌های خودشان در آن می‌نویسند، پس از این تجربه موفق بسیار دشوار است. با گسترش دایره ارتباط‌ات (ببخشید نتونستم از جمع "ات" استفاده نکنم) حلقه و جمع دوستان در این اجتماع توبرتو و گاه گیج کننده، این وبلاگ ایجاد کننده آرامش ارزشمندی است.


پاینده ایران
یله

هیچ نظری موجود نیست: