در حاشيه‌ي 20 جمادي‌الثاني روز زن و مادر مسلمانان
1. مادر يك اسطوره است. اسطوره‌ي مهرباني، مهر، ايثار و... . شهرت اين موضوع و ته‌نشست آن در اذهان ما به قدري محكم و استوار است كه دشوار بتوان چيزي ضد مادر نوشت و يا گامي در جهت نقد مادربودن برداشت. ما اما در دنياي ديكانستراكشن(ساختارشكني) زنده‌گي مي‌كنيم، روزگاري كه اسطوره‌ها واكاوي شده اند. مادر چيز خوبي‌ست، تجسم يك عشق هميشه‌گي و بي‌چون و چرا و از اين قبيل. در مدايح مادر مي‌توانيد به انواع سايتها سر بزنيد و دلايل خوبي او را بخوانيد. اما مادر انساني عادي‌ست، يك زن كه كودكي به جبر طبيعت زاده و به غريزه‌ي حيواني بزرگش كرده. مادر يك ژست اجتماعي نيز هست، ژستي كه تحت آن شكستهاي زنانه در عرصه‌ي عمومي و تحقير زنان پنهان مي‌شود. عفت مادري و عصمت او ابزارهايي در گفتارهاي مردسالارانه‌اند كه حذف نقش اجتماعي زنان و برده‌گي ايشان را توجيه مي‌كنند. بيش از اين براي زماني ديگر.
2. زنان صنف نيستند. نيمي از انسانهايند. تقرير روزي به اسم زن برجسته كردن جنسيت ايشان به مثابه‌ي چيزي درجه دوست. امري كه بايد تكرار شود تا فراموش نكنند كه زن هستند. تاكيد بر روز زن و ارزشهاي والاي زنان در ديسكورس‌هاي مردسالارانه به منظور تحكيم پايگان خانواده به مثابه‌ي نهادي كاملا محافظه‌كارانه است. خانواده محل حفظ سنت و پاسداشت آن است. از سوي ديگر با نقش‌ويژه‌ي زنان در خانواده(مادر بودن به مثابه‌ي تقدس ناب و همسرعفيف بودن به مثابه‌ي عشق ناب) انقياد ايشان از ديده‌ها پنهان مي‌شود و موارد ناهمساز(زنان آزاد، طرفداران سقط جنين و ...) بيشتر محكوم و به حاشيه رانده مي‌شوند. به اين جمله‌ها از رمان زيباي‹‹ زندگي در پيش رو ›› اثر رومن گاري دقت كنيد:‹‹ چرا جنده‌هايي كه كارت دارند، نمي توانند بچه هايشان را خودشان نگه دارند. ديگران از اين بابت ابايي ندارند.... اين به خاطر ارزشي است كه فرانسوي ها براي پايين تنه قائلند... پايين تنه و لويي چهاردهم مهم ترين چيزهايي هستند كه فرانسوي ها دارند و جنده ها به اين خاطر زجر مي كشند كه زنان شرافتمند مي خواهند پايين تنه شان فقط مال خودشان باشد.››
3. تقرير روزي مثل زن لازم است (مثل 8 مارس) . در بيشتر جوامع و از جمله ايران اسلامي زنان شهروند درجه دو هستند و قوانين و شرايط ضد ايشان كاركرد دارد. از اين رو لازم است شرايط بد زنده‌گي ايشان توسط همه بازگو و تكرار شود تا احترام به زنان به مثابه‌ي انسان‌ها در متن گفتمان و كردارهاي ما رسوخ كند. در واقع كاركرد روز زن يك كاركرد سلبي است. يعني روز زن را پاس مي‌داريم به اميد روزي كه نيازي به روز زن نداشته باشيم.
با اميد
هاپو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر